Radio Cyanide
Vers bloed in de kelder van Tartarus. En dat klinkt net zo goed of fout als je het zelf wilt horen. Ieder z’n ding. Radio Cyanide! Wat een begin van het promotionele stukje. Bloed, gif en de onderste laag van de hel in de eerste zinnen. Leden van de band zouden een zuinig “kon minder” kunnen mompelen. Ze komen dus uit Groningen. Met iemand die ooit in Winsum woonde meen ik. Semi-lokaal dus. Doen we het voor. Maar mocht je nu denken dat die koppen je wel heel bekend voorkomen dan komt dat waarschijnlijk vooral ook omdat je ze kent uit bands als Makiladoras en Uhgah? Wugah!. Ze omschrijven zich als een band die de intensiteit van punk en hardcore weer terug wil brengen. En daarbij putten ze qua invloeden uit een niet onaardig rijtje namen als NomeansNo, Hüsker Dü en Dead Kennedys. Ok, niet te bescheiden. Maar die houding trek ik wel. Die bands lijken muzikaal mijlen uit elkaar te staan en ik hoor ook niet alles erin terug, maar gek genoeg laat Radio Cyanide het best natuurlijk in elkaar overvloeien. Gooi er nog wat moeilijke gloomy jaren ‘80 alto rock in à la Bauhaus en Killing Joke en je komt wel in de buurt denk ik. Punkrock met wat meer aandacht voor het rock gedeelte? Lekker. Gaan! – mrk