Meditation
Drie jaar geleden organiseerden de mensen van de kelderbar in Vera het zogenaamde Gibby Fest. Een heel fijn samenkomen van alles punk in Groningen met onder andere bands als Chain Whip, Retch en Frontsector. Een geweldige avond. Bomvol en bij elke band ging het los. Ik heb alleen maar staan lachen. En ergens tijdens die avond stond aan de rand van de pit een boom van een kerel met een INFEST shirt aan. Dat zie je ook niet elke dag. Het gaat goed met de scene dacht ik nog. Naast mij stond Tim en ik zei “Vet, ken je die kerel?”, “Oh Noah? Ja daar zit ik mee in een nieuwe band”, “Oh echt? Vertel! Wie zit er nog meer in dan?”, “Ja Richard en Gijs en het moet een beetje powerviolence-achtig worden maar we hebben nog geen naam.”, “Oh cool! Bier?”. Topavond zoals gezegd. Die band kreeg dus de naam Meditation en het zal niet verrassen dat het best wel powerviolence-achtig is geworden. En dat klinkt dan een beetje alsof je met een sloophamer op metaal slaat en de galm dan gesmoord wordt in een soort zwart gat. Tenminste in de langzame stukken. De snelle stukken zijn hele snelle blastbeats, maar dan iets sneller. Dat is meer een soort white noise. Tussen die langzame en snelle stukken zit dan vervolgens nog feedback. Klinkt intens? Is het ook. Klinkt als herrie? Oh zeker! Live is het ook precies dat. Daar zit weinig ruimte tussen. Ik ben fan en sta straks aan de zijkant te genieten van hoe het los gaat. Biertje? – mrk