SØWT
Met enige regelmaat Google ik “O met een streepje erdoor hoofdletter.” De reden daarvoor is dat ik – hoe onhandig soms ook – het vertik om de bandnaam van SØWT verkeerd te schrijven. En dat ik de alt-code nog steeds niet uit m’n hoofd ken, maar dat ter zijde, Ik zal je in dit stukje het laaghangend fruit besparen van vergelijkingen met coole noisy bands met zingende bassistes. Het indrukwekkende cv dat de Eindhovense band in korte tijd opbouwde spreekt immers boekdelen: een Downstage show in april 2022, waarbij de band de helft van haar pedalen thuis liet liggen en alsnog een waanzinnige show wist neer te zetten (sorry SØWT! Ik zal dit verhaal elke keer dat jullie naar het noorden komen blijven vertellen). Daarna een supporttour voor Tramhaus door heel Nederland, wat dan misschien alweer bijna klein bier was vergeleken met het aantal voorprogramma’s dat de band vorig jaar door heel Europa mocht verzorgen bij concerten van Mudhoney. Ik ken weinig bands, sinds de brand in het Stroomhuisje misschien wel geen andere, die doorzettingsvermogen en toewijding hebben aan hun kunst zoals SØWT die heeft. Bedenk maar eens hoe lang je in de auto moet zitten voor een retourtje Eindhoven-Groningen, en al helemaal als dat maar voor een show van dertig minuten is. Alleen daarvoor verdienen ze wat mij betreft al een daverend applaus. De opvolger van debuutplaat Kids Hurting Kids en de recent Things That Rhyme with Pain EP verschijnt ergens dit jaar, en die liedjes hoor je ongetwijfeld op WSF! – Hugo