Paracetamøl

Yes! Vorige editie zouden ze al spelen maar dat ging helaas niet door. Oftewel de eerste bevestiging van deze editie. Beter! Bam! Zin an! en dan ben ik er natuurlijk als de kippen bij om het promo stukje van vorig jaar te recyclen. Alles voor die gratis entree toch? Lekker makkelijk. Nou dat valt tegen. Ik zit intussen na de deadline namelijk (zo druk!) en dan kan ik natuurlijk niet meer met een copy-paste verhaal aankomen. Dan moet het gewoon weer de gebruikelijke hoogstaande kwaliteit zijn. Blij met een dode mus, de kater achteraf. De entree is ook nog eens gratis. Kan ik toch weer die pijnstiller verwijzing gebruiken. Misschien niet helemaal waar je dat voor zou gebruiken, maar toch. Paracetamøl kan dus op elk moment van de dag en helpt overal tegen. En daar bedoel ik ook de band mee. Iets minder conventioneel misschien, maar het resultaat is hetzelfde. Ergens in het straatje waar ook Idles, Metz en Protomartyr zich ophouden. Hoeken, stompen en schuren maar met melodie, precies de goede hoeveelheid drama en drive. Lekker dwarse punkrock. Dat helpt overal tegen. Zaal vol mensen, pitje, haar, geurtjes, paar goede dansmoves, vuistjes in de lucht en alle ellende zweet je er vanzelf uit. Mijn soort band. Op tijd zijn en vooraan staan!

– mrk